Nie ma jak w domciu :))

Przed wczoraj wróciłam szczęśliwie do domciu, po kilkudniowym pobycie w szpitalu ..

Nic nie pisałam że się wybieram bo i po co, lepiej  pochwalić się udanym pobytem :)

Oczywiście przed wyjazdem uszyłam serduszka, które później podarowałam pielęgniarką.

Trudno było ale się udało, endoproteza biodra mam nadzieję umożliwi mi normalne życie, 

choć droga do tego dość długa jeszcze. Efekty widzę już, mogę zginać kolano, przesuwać

 w bok nogę.Przede wszystkim ból zniknął a był silny, i promieniował na wszystkie strony.

Sam zabieg przespałam, później nie było źle wystarczyło zacisnąć zęby i przeboleć wszystkie 

kroplówki, podawanie własnej krwi, zastrzyki, wenflon, ściąganie drenów, początki rehabilitacji... 

i wszystko inne czym jest zdanie się na inne osoby, pomoc ich ;) Już na drugi dzień siedziałam, 

rehabilitant nie dawał spokoju rehabilitował. Szczęściem jest iż zabieg miałam w moim

 słonecznym szpitalu w Ustroniu do którego jeżdżę od lat..Personel świetny, jedzonko pyszne, widoki cudowne np. widać Czantorię.Codziennie późnym popołudniem było słychać granie na żywo w jakiejś karczmie .Muzyka rozbrzmiewała, pan śpiewał popularne piosenki. Jakoś dotrwałam do końca, jutro

 jadę ściągać szwy

♥♥♥

Wszystkim którzy mają podobny  problem  polecam serdecznie to miejsce

Śląski Szpital Reumatologiczno – Rehabilitacyjny

klik klik

Serduszka dla pielęgniarek

To serduszko natomiast uszyłam dla siebie na pobyt w szpitalu. 

W domu miałam olejek eukaliptusowy który też zabrałam ze sobą by serce skrapiać i wwąchiwać

  się w nie. Niesamowite jest to że serce przydało się już w pierwszym dniu, musiałam je podkładać 

pod dłoń gdyż wtedy wenflon był szczelniejszy, później już serce było konieczne bo inaczej się nie dało. Mam tylko dwie użyteczne żyły w tym jedną na wenflon to też sytuacja była trudniejsza. 

Jak już wenflon usunięto to serce też się przydawało, świetnie się sprawdziło  jako podkładka pod 

kręgosłup.Chyba podświadomie je uszyłam :)))

 W wolnych chwilach rozwiązywałam krzyżówki, rysowałam projekty moich nowych

 prac i czytałam to oto pisemko :))  Jakoś czas leciał wtedy szybciej

Te kwiatuszki polne dostałam od pielęgniarki Pani Łucji. Magiczna z Niej osoba.

 Ususzony bukiecik to będzie miłe wspomnienie oj miłe :))

♥♥♥

A to już historia spodenek które uszyłam niby to do szpitala niby nie.

Nie zabrałam ich za to teraz się przydadzą i to bardzo ^^

Zainspirował mnie tutorial Łucznika na uszycie spodenek i tak oto powstały.

tadam ♥

ŁUCZNIKA PRZEPIS NA SZYCIE - Spodnie z obniżonym krokiem

klik klik

♥♥♥

 Jeśli ktoś z Was ma podobne przeżycia piszcie, razem raźniej :)