Rocznicowa kartka

Za oknem piękna jesienna pogoda, takie spokojne niedzielne popołudnie a ja myślami 

jestem przy ostatnim moim 'tworze' który wyszedł spod moich rąk zupełnie nie planowany.

 Mówi się że potrzeba matką wynalazków i tak właśnie było w tym przypadku.

 W ten weekend moi rodzice obchodzili 40-stą rocznicę ślubu, myślałam że zakup zwykłej 

kartki z okazji jubileuszu nie będzie stanowił problemu tym bardziej że miała stanowić 

ona tylko dodatek do prezentu więc miała być najzwyczajniejsza. Odwiedziłam chyba 

wszystkie kwiaciarnie w mieście i ... nie bardzo rozumiem estetykę którą zobaczyłam.

 Postanowiłam więc sama zrobić kartkę, zajęło mi to troszkę czasu ale jak zawsze 

nie żałuję że wzięłam sprawy w swoje ręce :)

 Wiecie ile dni ją robiłam, przyznam się cztery, tak może długo ale w wyobraźni zazwyczaj 

wszystko wygląda prosto :) Kartka jest w większości szyta, na początku uszyłam bazę 

prostokąt z materiału w paski który uwypukliłam wkładając do środka ocieplinę.

 Baza obszyta została czerwoną muliną, Kwiaty zrobiłam z filcu, przyszyłam i ozdobiłam 

koralikami. Kokardka ze wstążki i guziczek musiały się na niej znaleźć i oczywiście koronka :) 

Przydał się też klej na ciepło, kropelka nici  do mocowania koronki i taśma dwustronna.

 Jestem dumna z tej kartki. Bardzo mi się spodobała, taki zachwyt .. wow ja to 

zrobiłam, no nieźle ... Z tyłu przykleiłam swoją metkę by było wiadomo kto ją zrobił.

Polecam Wam robić samodzielnie kartki , chociaż na jakieś ważne okazje
lub dla najbliższych. Na blogach także widziałam śliczności. 

Zdecydowanie nie polecam iść na łatwiznę i kupować byle co za bezsensowną cenę.

Karteczka :)

 A tu nasze koty i jeden z ich genialnych pomysłów, czyli co zrobić z foliowym workiem.

Worek leżał dosłownie chwilkę na łóżku, wypakowałam co miałam i chciałam go schować, 

koty mnie jednak uprzedziły. Puszek wlazł do worka i wyglądał na bardzo szczęśliwego,

 Rudy zaczął po Puszku skakać, Puszek wyszedł, Rudy wszedł do środka i Puszek

 po nim skakał i tak na przemian ..... ale mieliśmy z mężem ubaw :) 

To niesamowite że kociaki tak niewiele potrzeba do szczęścia :)

Zapraszam także na Fb klik klik

Pozdrawiam serdecznie :)